Room which cry...

Room which cry from Cukinia on Vimeo.

Film dokumentujący instalację zrealizowaną na Dzikiej 6na79 w listopadzie 2012.


Symbolika wody w kulturze jest bogata. Żywioł ten z jednej strony symbolizuje życie, płodność a z drugiej oczyszczenie. W wierze katolickiej zanurzenie w wodzie symbolizuje oczyszczenie i odrodzenie (np. chrzest). Pokój, który płacze to prosta instalacja zestawiająca ze sobą przeciwieństwa czystości formy i koloru z wszechogarniającą lepkością i wilgocią zbudowanej przez parę struktury.

Jest to przykład sztuki, która się sama wytwarza wykorzystując prostotę zjawisk fizycznych zachodzących w naturze i podstawowe prawa fizyki. Użycie gotującej się wody i jej różnych stanów skupienia jest wynikiem refleksji na temat przeistoczenia, zmiany i cykliczności. Minimalność użytych środków, wszechogarniająca biel i harmonia zestawiona jest z lepkością, wilgocią i niepokojem wywołanym samym zapachem gazu. Sensualność odbioru. Instalacja oddziałuje na wszystkie zmysły.
Prostokątny pusty pokój, na którego ścianach skrapla się gotująca na kuchence gazowej woda. Na postumencie znajduje się zwykła biała dwupalnikowa kuchenka gazowa z dwoma stalowymi garnkami. Woda gotuje się cały czas na małym ogniu, zmienia stan skupienia, osadza się na białych ścianach. Pokój zaczyna pracować, skroplona para zaczyna kapać z sufitu. Ściany zaczynają spływać stróżkami białej farby na podłogę. Zapach gazu, odgłosy kropel kapiących na podłogę, matowa wszechogarniająca struktura stworzona przez parę, gęstość atmosfery.

Every(to)day...

LONdyn

On the way...

Pozdrowienia z Alei Jerozolimskich!

Port Miron!

Mrozy W.

Sokolowsko...18 - 19 sierpnia...